08-08: Kings Canyon

Vandaag een lange wandeling en een lange busrit. Weer vroeg uit de veren dus. De wandeling gaat langs en door de Canyon en duurt ongeveer 4 uur. Bullfrog vertelt onderweg veel. Over de geologie, de planten, dieren en de ontdekkingsreizigers. Aldo steekt ziijn neus bijna in een giftige plant ondanks de waarschuwingen van Bullfrog. De Fransen blijven voortdurend achter om foto's te maken en daar moet de hele groep dan weer op wachten. De Japanse meisjes moesten bijna bij de bus blijven omdat ze onvoldoende water mee hadden. Gelukkig had Bullfrog nog een fles voor hen. Het is een prachtige afwisselende wandeling. Bij een meertje maken we nog een groepsfoto. Eyso praat veel met Alex, ook later in de bus. Hij is vijfdejaars tandheelkunde en op bezoek bij zijn broer in Sydney samen met zijn ouders. Hij maakt deze trip alleen, maar vindt het erg gezellig met de anderen. Hij zal ons de groepsfoto sturen.
Catly kan bij de jongens niet meer stuk als ze wraps heeft gemaakt als lunch. Ons beloofde avondeten gaat niet door. Dat zt niet in Bulfrogs programma.
Na een lange rit naar Alice nemen we afscheid van onze groep. De jongste duitse zus heeft onderweg onze Harry Potter geleend en gaat onze weblog bekijken. Alex heeft onze weblog en email. Hij zal de foto mailen en met Eyso msn-en. Betty kan haar haar wassen en Bullfrog geeft Netty een dikke pakkerd bij het afscheid. Wij hebben keurige kamers in een backpackershotel in het centrum. Een douche, snelle hap en lekker slapen..

07-08: Uluru

De wekker op 5 uur! Is dit vakantie? Ja, want we gaan ook de zonsopgang bij de Uluru meemaken. Carly heeft lekker eieren met spek gebakken. Dat is ook de enige warmte die we krijgen. Het is verschrikkelijk koud. Net boven nul en dan in een tent!
Wij zijn mooi op tijd bij de berg. Bullfrog wijst ons de beste plek. Langzaam wordt het lichter. Aldo waagt zich voorbij de draad voor een foto als de ranger voorbij komt. Eerst snapt onze Italiaan niet wat de ranger zegt, dan zegt hij "fokku oof". Gelukkig begrijpt de ranger dat weer niet. Honderden camera's klikken en snorren als de berg door de opkomende zon begint te gloeien. Het is echt een bijzonder gezicht en zeker de moeite waard.
Dan is het dus licht en kunnen we wandelen. Een deel beklimt de Uluru en de rest loopt er omheen. Het is een supersteile klim, met alleen een laaghangende ketting om je aan vast te houden. Eyso gaat makkelijk naar boven, Hidde en ik iets minder. Wij besluiten dan ook om na de steile klim terug te gaan en niet het laatste stuk vals plat te lopen. Eyso, Alex, Aldo, Sietske en Sietske halen de top wel.
Het informatiecentrum heeft een hoog aapjes kijken gehalte. Er zit een Aboriginalmevrouw te spinnen naast een kampvuur en een heel stel is ineen atelier bezig schilderijen te maken. Toch is er nauwelijks interactie met de bezoekers. In de tentoonstelling wordt veel aandacht gegeven aan het niet beklimmen van de berg. De traditionele bewoners vinden dat een belediging. Toch stoppen ze het nog niet.
Na een heerlijke lunch in het kamp gaan we naar ons volgende kamp bij Kings Canyon. Onderweg keren we nog terug omdat een collega pech zou hebben. Is niet te vinden. Dat kostte een uurtje, maar je laat niemand in de woestijn staan. Ons kamp is een echt bushcamp in de rimboe. We hebben weer tenthuisjes, maar het is minder koud, of wennen we er al aan?

06-08: Bullfrog

Bullfrog dreigt iedereen achter te laten bij de bus als hij of zij geen 1,5 liter water bij zich heeft. Dat is nodig om niet uit te drogen tijdens onze wandeling bij Kata Tjuta. Bulfrog is onze gids, die de hele dag de bus al bestuurt. Kata Tjuta is een verzameling rotsen, rood van kleur en mooi rond afgesleten. Ze liggen 15 km van Uluru de grote rode berg, waar we later nog heen gaan.
We zijn 'smorgens vroeg opgepikt door Bulfrog en Catly, onze kokkin voor de komende dagen. Het is zo'n 500.km naar Uluru. Onderweg stoppen we regelmatig, bijvoorbeeld bij de camelfarm waar we lekker ontbbijten. Ook bij een boerderij met 3600 vierkante km land. In het kamp bij Uluru maakte Carly met hulp van Netty een lekkere lunch. Daarna dus de wandeling. Schitterend. Bullfrog weet goed en beeldend te vertellen over de geologie. De jongens vinden het ook schitterend.
Na de indrukwekkende wandeling naar Uluru voor de zonsondergang. Compleet met champagne en toastjes kaas en worst. We zijn niet de enigen. Er staan zo'n 20 bussen en busjes. Het is dan ook een indrukwekkend gezicht.
Diner met steak, aardappelgratin en koolsallade. De jongens smullen. De groep stelt zich voor. Een Koreaanse jongen met een moeilijke naam, dus mogen we hem Alex noemen. Een stel Italianen op honeymoon. En dat in een tentje met twee aparte bedden bij een paar graden boven nul! Een oerwipperke zeggen we in Fryslân. Een Frans echtpaar uit Parijs. Hij is dokter en verzamelt wijnetiketten. Twee blonde zussen uit Münsterland. Een Vlaamse met een Ierse vriend uit Brussel. Twee japanse meisjes met dezelfde naam die moeilijk te verstaan is. De ene spreekt geen Engels. We noemen ze maar Sietske en Sietske.
Na het eten gaat iedereen vroeg onder de wol want morgen is het weer vroeg dag volgens Bulfrog.

05-08: Naar Alice Springs

Op tijd op om de camper in te leveren. Alles is ok, we moeten alleen de Ehbo-kit betalen omdat we die een keer open hebben gehad. De inspectie ging erg snel, dus zijn we mooi op tijd op het vliegveld. Inchecken gaat zonder worries, dus zitten we even later aan ons eerste bakje lekkere koffie in Australië. Geen slappe bak oploskoffie, maar echte Italiaanse espresso. Het internetcafe heeft de usbpoorten geblokkeerd, dus de blog kan niet bijgewwerkt worden. Wel weer allemaal reacties. Leuk!!
Relaxte vlucht naar Alice met mooi uitzicht. Eerst op het GBReef, daarna op de outback.
In Alice merk je direct het woestijnklimaat. Je krijgt een droge keel en veel dorst. We slapen in bungalows onder de palmen aan een droge rivier. Een van de medewerkers is een Nederlander, Willem, we vinden hem allemaal onafhankelijk van elkaar vervelend. In het dorpje is veel dicht op zondag. Wat Aboriginals zitten in het gras en proberen wat tekeningen te verkopen. Ziet er uit als uitgeknipte kalenderfoto's.
's Avonds lekker eten, o.a. kangeroebiefstuk.

04-08: Lake Placid

Voor ons laatste tochtje hadden we als eindbestemming een camping uitgezocht bij Lake Placid, ten noorden van Cairns en niet ver van het vliegveld. Wat wij niet wisten is dat in deze regio de Australische winter hoogseizoen is. Het gaat namelijk niet om de temperatuur, want die is hier altijd goed. Nee, het gaat om de hoeveelheid regen. Juli en augustus zijn de droge maanden. Dus waren alle campings in de omtrek vol. We kregen een plaatsje op een parkeerstrook, tussen wat andere toeristen die niet gereserveerd hadden. In het dorpje was weer een general store, met van alles wat, post, bank, dvdverhuur, boodschappen, etc. Dat je daar van kunt bestaan is ons een raadsel. De omgeving is schitterend. Heel anders dan we gewend waren. Een heus regenwoud met een brede rivier. In de regentijd kan die rivier erg hoog komen zagen we aan de streepjes op de oever. Er groeien allerlei planten die je bij onze opa's en oma's in de vensterbank ziet staan. Het is ook een gebied van een Aboriginalstam. Het eilandje in de rivier tegenover onze camping is bijvoorbeeld een heilige plaats. Die mag alleen betreden worden door ingewijde Aboriginals. Ze gebruiken ook inventieve vismethodes, door de schors van een bepaalde boom in het water te doen. Daardoor worden de vissen verdoofd en kun je ze zo uit het water halen.
's Avonds de rugzakken weer ingepakt. Vanaf morgen leven we weer als echte backpackers.

03-08: the rolling stones en het paradijs.

Australië is heel erg mooi, daar zijn we het al twee weken over eens. Toch kwamen we vandaag in een paradijs terecht. We koersten op een plek halverwege Cairns. Op de kaart vonden we het plaatsje Rolling Stone. Met zo'n naam moest het wel een leuke plaats zijn. Bovendien was er een camping volgens onze gids. Rolling Stone is een typisch Australisch plattelandsdorpje met een benzinepomp, annex postkantoor, winkel, bank en videotheek. De camping ligt aan zee en we krijgen een plekje direct aan de Pacific, onder de palmen. Echt een paradijselijk plekje!
Vanmorgen in Airly Beach nog even naar het internetcafé voor een fatsoenlijke computer. Leuk dat er weer een stel reacties op de weblog waren.
Vandaag alle vervolgzaken herbevestigt. Zondag moeten we om 11.50 uur vliegen. Maandag moeten we vroeg op want om 5.45 uur worden we opgehaald voor onze trip in de Outback. Ondanks het vroege tijdstip hebben we er zin in. Het betekent wel dat we echt met de rugzak verder gaan. Ze hebben nu twee weken onderin de camper gelegen en de inhoud keurig in de kastjes. Straks eerst nog maar even een wandeling langs het strand van Rolling Stone.

internetten in de woestijn

We zitten nu in de woestijn. Zonsondergang bij Ayers Rock. prachtig!. Computer iets minder. Donderdag volgen fotos en verhalen.