16-08: Sander!?!?

Eindelijk weer eens uitslapen, voor ons is dat half negen, de jongens slapen wat langer. Na een uitgebreid ontbijt de weblog maar eens bijwerken, we zitten per slot van rekening weer in de bewoonde wereld. Weer vier reacties en wat blijkt, Netty is weer tante geworden. Anne meldt in zijn reactie terloops dat ze een zoon hebben: Sander. Gefeliciteerd! Als we 's avonds naar nederland bellen om de trotse oma te feliciteren weet die van niks. Een half uur later horen we dat het een geintje was, er is nog niks aan de hand. Raar geintje, het levert in ieder geval een australisch cadeau op, want wij waren natuurlijk blij voor de trotse ouders en hebben een cadeautje gekocht in Darwin.
Hidde is in Australië onder de indruk geraakt van de didgeredoo, een muziekinstrument van de aboriginals. Het is een lang stuk hol hout waarop je kunt 'toeteren'. De toonsoort varieert met de lengte en dikte. Hidde heeft er al een boekje over gelezen en samen met het advies van de verkoper besluit hij een D aan te schaffen. Veel didgeredoos zijn heel kunstig beschilderd, dat maakt ze extra prijzig. Hidde koopt een onbeschilderde, het gaat hem om het instrument en niet om de decoratie. Nog een lesboek er bij en Hidde kan aan de studie. Misschien wordt de Waldsang wel de eerste bigband met didgeredoo.
's Middags lekker bij het zwembad van ons viersterren hotel. Aan het eind van de middag naar de sunsetmarket. Veel muziek, eten en toeristenhandel. Prachtige didgeredoo muziek, waarbij Hidde kan zien dat de echte artiesten ook onbeschilderde exemplaren gebruiken. Ook een optreden van de army big band. Wij vinden de waldsang beter. Netty laat haar nek nog even masseren op het strand tijdens de sunset. De zonsondergang viel tegen, want het was voor het eerst bewolkt. Jammer voor al die mensen die op bootjes langs voeren voor een sunsetcruise.
Plaatje volgt een volgende keer als we niet zo'n slome computer treffen als deze.

09-08: Kangaroo Rescue

Bij het plaatsen van zoveel dagen berichten was ik de eerste dag in Alice even vergeten, In tijdsvolgorde komt dit verhaal dus even eerder.

Een dagje 'vrij'. Lekker uitslapen tot 9 uur en ontbijten op het teras vlakbij. De ozzies zijn relaxed dus het duurt even, maar dan heb je ook wat. Alleen Netty kwam er wat sneu af met een enorme kom muesli.
Daarna de was in de wassarette en internetten. De jongens gaan even lekker spelen en ik werk de blog bij. Weer vier reacties. Het blijft leuk. Goed om te horen dat Kuifje het naar de zin heeft. Jammer dat het weer zo slecht is in Nederland. Hier blijft het goed. De komende dagen zullen we het wel warm krijgen als we naar Darwin gaan.
Naast ons hotel is een kangaroo opvangcentrum. Netty en ik gaan kijken. Het centrum wordt gerund door een stel dat zichzelf als vader en moeder van de geredde kangeroe baby's. Ze dragen ze in doeken rond en vertroetelen ze helemaal. Netty en ik mogen ook een baby vasthouden. Ze hebben er vorig jaar 64 gered, tewijl er in Australië 1,5 miljoen zijn doodgeschoten. Ze leggen ons ook uit hoe we een baby kunnen redden. Als we een dode kangeroe zien moeten we stoppen om te zien of er nog een kleintje in de buidel zit. Als dat er in zit er uit halen en in een zak, sloop of tshirt doen. Als ze nog geen haar hebben onder de kleren doen tegen de bloe buik. We zullen ons best doen.
Daarna naar de Flying Doctors. Filmpje, rondleiding en museum. Prachtig systeem, waardoor veel mensen geholpen worden. We krijgen ook een kijkje in de centrale communicatiepost, waar we high tech apparatuur verwachten. Het ziet er allemaal wat gedateerd uit. Toch blijft het een avontuurlijk romantisch beroep.
Daarna wat voorraad voor morgen inslaan en nog even lekker lezen op de ligstoelen aan de rand van het zwembad.

15-08: Jim Jim Falls

Op onze laatste expeditiedag gaan we echt gebruik maken van de fourwheel capaciteiten van onze bus. We rijden over stoffige dirtroads en een heus fourwheeldrive pad, door rivierbeddingen met en zonder water. We zouden ook naar de Twin Falls maar kunnen daar nog niet komen omdat er nog meer dan een meter water staat in de rivier waar we door moeten. Eyso en Hidde zitten voorin en hgenieten met vole teugen van onze coureut Luke. idde heeft wat filmpjes gemaakt.
De Jim Jim Falls bestta uit een waterval, die in deze droge tijd bijna niet meer werkt maar met een ontzettend stuk koud water er onder. De diehards zwemmen dat over. Verderop is een heus zandstrand waar we heerlijk kunnen zonnen en zwemmen. Hidde vangt daar met zijn blote handen drie visjes.
Naar Darwin terug gaan we over de Jim Jim Dirtroad, 125 kiometer zandweg. Onderweg bijna geen verkeer, wilde paarden en veel stof. We nemen een risico, want we hebben naar de fals al een ekke band opgelopen en dus geen reserveband meer en voor je midden in deze rimboe een nieuwe band hebt.... Het gaat gelukkig goed. In Darwin hebben we een heerlijk hotel, met grote bedden, lekkere douche en een prima maaltijd. Eyso en ik gaan nog even naar de VIC om andere reizigers gedag te zeggen. De tent staat a weer aardig op de kop. We staan binnen tien seconden met een glas bier op de tafel te dansen. Na een half uurtje vindt Eyso het ook wel best en nemen we afscheid van een stuk of 8 verschillende nationaliteiten.

14 - 08: Kakadu

Eindelijk gaan we rotstekeninqen bekijken. Er zijn in Kakadu duizenden rotstekeningen, maar ze zijn niet te bezichtigen omdat de aboriginals dat niet willen. Een paar plaatsen zijn open voor het publiek. Wat we zien is heel bijzonder. Prachtige kleuren, hele duidelijke figuren. De oudste zijn 5000 jaar oud. Aan de onderwerpen en de manier van presenteren kun je zien hoe oud ze zijn. De aboriginals gebruikten de tekeningen om kennis door te geven. Sommige zijn net grote schoolborden. De kleuren zijn prachtige schakeringen van rood en oker, met hier en daar wat wit. Je kunt zien dat de nederzetting handig is gekozen, het ligt hoog en droog, met zoet en zout water in de buurt, vlaktes en bos. Op de hoogste rots heb je een prachtig uitzicht.
Na de lunch gaan we lekker zwemmen bij een stel watervallen. Als we er naartoe lopen zijn er allemaal waarschuwingen voor croqs, maar Luke verzekert ons dat ze er niet zijn, hoogstens een zoetwatercroq lager in de rivier. De salties worden steeds na het regenseizoen opgeruimd. 's Avonds lekker lam van de gril en daarna nog even naar het café want de duitsers hebben ons bier opgedronken. 's Nachts wordt onze rust ernstig verstoord door een bushrat. Het beest zit normaal gesproken in een boom, maar heeft ontdekt dat tenten ook handig zijn. Wegjagen is niet echt een succes, hij komt steeds weer terug en bezorgt ons een onrustige nacht.

13-08: Salties en freshies

Weer vroeg uit de veren voor onze derde trip. Luuk is onze nieuwe gids, een spruit uit een echte redneck auzzie familie van truckers. Van onze oude groep gaan alleen Tilman en Gaby met ons mee. De nieuwen zijn een duitser met zijn twee dochters, twee duitse studenten en twee australische stellen. De rest van de vorige groep zit grotendeels met een kater in een andere bus.
Na de gebruikelijke administratie on the road. Als eerste gaan we termietenheuvels bekijken. Er zijn hele grote van zo'n zes meter hoog. Dat betekent dat ze ongeveer zestig jaar oud zijn. De koningin bestiert een heuvel, waar verder voorraden eten en jonge termieten in zitten. Bijzondere heuvels zijn de 'magnetic' die er uitzien als grafzerken. Ze staan allemaal op het zuiden gericht als een magnetisch kompas, daardoor kunnen ze de invloed van de zon zo goed mogelijk beperken. De termietenheuvels zijn belangrijk voor de opslag van water en de termieten zelf zijn voedsel voor de omgeving.
Met dit warme weer is het lekker om even te zwemmen. Dat doen we eerst bij een waterval en daarna in een natuurlijke spa.
Verfrist krijgen we lunch onder de bomen bij een café waar ze onze worstjes al opgewarmt hebben voor de hotdogs.
Dan op naar de Mary River om krokodillen te spotten. De weg er naartoe is grotendeels dirtroad, onze gids rijdt goed door en laat een enorme stofwolk achter. Bij de rivier staan twee gidsen klaar om ons met hun bootjes rond te leiden. We hebben een echte auzzie die veel weet, veel vertelt en zichzelf erg stoer vindt. Al snel zien we onze eerste freshy, een zoetwaterkrokodil die niet direct gevaarlijk is voor mensen. Daarna een veel grotere salty, een zoutwaterkrok die erg gevaarlijk is voor mensen. Wij denken even dat de plaattselijke VVV de kroks heeft neergelegd, maar al snel merken we dat we veel kunnen zien deze middag. De gids is stoer maar erg voorzichtig. Als we een hele grote salty zien, zegt hij dat hij er niet naartoe kan varen omdat het te ondiep is. Eentje zwemt direct langs de boot en we weten weer waarom we de armen binnenboord moeten houden. Naast de kroks zien we nog veel meer dieren, de witbuik zeearend, verschillende ibissoorten, walliies en een ijsvogel. Een schitterend tochtje.
Kamperen gebeurt weer op de gebruikelijke wijze. Bij het kampvuur is het weer erg gezellig.

12-08: I am so sorry....

Gisteren had D een trieste mededeling, alle kano's waren verhuurd. I am so sorry zei ze zo'n 80 keer. Ons kanotochtje in de Katherin Gorge ging dus niet door. Maar D had een alternatief, het bezoek aan de gorge wat korter en dan het bezoek aan de watervallen wat langer zodat we naar een hoger gelegen waterval kunnen. De Katherin Gorge was mooi. Lekker wandelen, mooi uitzicht en prima temperatuur. Voor het eerst zien we meerdere levende kangerooes. Tot nu toe zagen we ze vooral als roakill.
Tijdens de lunch met kippepootjes van de grill, maken 4 dames een rondvlucht met een helikopter. Allemaal zwaaien.
Ter compensatie van de kano's en omdat we meer tijd hebben, brengt D ons naar een paradijselijke zwemplek bij een waterval. De jongens jumpen al snel van de hoge rotsen in het koele water.
Onderweg naar Darwin stoppen we bij de Darwin River Pub, waar Charly de waterbuffel uit de film Croqodile Dundee is. Wij zoeken eerst in de tuin, maar hij blijkt binnen te zijn, opgezet.
Dan komt het grote afscheid van D. We zingen nog een keer het lied over Australië met allerlei gebaren erin. De hele bus doet mee. We krijgen allemaal een kus en ze komt bij iedereen langs tijdens haar reis naar Europa.
Bij het hotel is het even schrikken. Er speelt een band bij het zwembad en het terras zit vol redelijk beschonken Auzzies. De receptioniste legt uit dat het zondag is en dat het om 8 uur voorbij is. We gaan 's avonds met elkaar eten in the Vic. Lastig te vinden maar Hidde redt ons weer door goed kaart te lezen. Na het eten doet de discjockey allemaal spelletjes waarbij je bier kunt winnen. Eyso doet mee met een spel waarbij met zijn tanden een kartonnen doos van de grond moet halen. Lastig voor een tall guy. Hij valt dan ook vlak voor de finale af. Daarna gaan wij weg, maar de backpackers vieren door tot 2 uur horen we de volgende morgen.

11-08: Fasten your seatbells.

Vanmorgen uitslapen tot 5.30 uur! Ontbijten, opruimen en on the road. Op een van onze stops heben ze slangen. D is bevriend met een black tail python. Ze haalt hem uit zijn bak en hangt hem om haar nek. Iedereen mag het even proberen. Netty en Eyso hebben het duidelijk niet op de slang voorzien. Hidde en ik krijgen de slang omgehangen. Hij is koud en voelt als een harde leren staaf. Hidde probeert ook nog een andere slang ut en een blauwtongleguaan. Die heeft inderdaad een blauwe tong, maar steeds als ik die op de foto probeerde te zetten trok hij de tong weer in.
Tussen de middag naar Daily Waters, een klein stoffig outbackdorpje met 20 inwoners en een heel bijzonder café. Je kunt daar iets van jezelf ophangen, zoals een onderbroek, bh of visitekaartje. Er hingen ook wat vlaggen, waaronder natuurlijk een Friese vlag uit Franeker. Hidde heeft zijn LGC pasje opgehangen. Een van de atracties van het café is bowlen op straat. Eyso gooit een strike. Allemaal een biertje op het terras en een broodje hamburger gebakken door D. Daarna laten we als groep een slipper achter met de datum en de groeten van D & the cool bananas.
Vlakbij Daily Waters ligt het eerste internationale vliegveld van Australië. Het is nu verlaten, maar de landingsbaan ligt er nog. D laaat ons vliegen over de baan. Ramen open, armen er uit en Born to be wild van Stephenwolf keihard op de speakers.
Daarna zwemmen in de hete bronnen van Katawanka. Met zijn allen in een hottup. Het lijkt even of het een verjongingsbron is, er gaan alleen maar oudjes naartoe en er komen jongeren terug. Het is er prachtig met palmen en warm water. Volgens de waarschuwingsbordjes kunnen er krokodillen in de rivier zitten. Wij zien ze niet.
Ons kamp ligt midden in de rimboe en wij zijn de enigen. Lekkere stoofpot met aardappelpuree en een groot kampvuur. Omdat we uit kunnen slapen tot 6.15 is er een iets grotere voorraad ingeslagen bij de bottelshop. Dus lekker slapen in de gazen tentjes en sommigen bij het kampvuur.

10-08: Cool bananas

We zijn weer on the road met een nieuwe groep en een nieuwe guide. Deze keer is het D(iana), een hyperactieve, vrolijke meid, die constant dingen roept als: cool bananas, akward, amazing, mate, love, etc. Ze doet alles alleen, er is geen kok mee.
Het is een grote groep deze keer met fransen, duitsers, een schotse, ierse, italiaan, auzzie, japanse, canadese, engelsen en nog een brabantse. Met name de jonge dames zijn al langer in Australië en hebben er ook gewerkt. De rest is op vakantie. Volgens D gaan we één grote familie worden, dus stellen we ons om de beurt voor in de bus.
Vandaag veel kilometers (650). De eerste stop is bij de Red Sand Gallery, waar we kunnen ontbijten en aboriginalkunst kunnen kopen. Er staan didgeridoes klaar voor verzending over de hele wereld, ook naar NL.
We volgen steeds de Stuart Highway, genoemd naar de ontdekkingsreiziger die als eerste de noord zuid verbinding over land heeft gevonden. Die was nodig om de telegraaflijn aan te leggen. We bekijken nog een telegraafpost uit die tijd.
Na de lunch bezoeken we Devils Marbels, 260 ronde rotsen die als grote knikkers in het veld liggen. Allemaal op de foto bij de beroemste twee. Je moet er tussen klimmen. Daarbij scheurt een van de engelse meisjes haar broek aan de achterkant helemaal open, wat haar de bijnaam bearbottom oplevert.
Dan naar de boerderij waar we zullen kamperen. Onderweg nog even naar de bottleshop en hout sprokkelen voor het kampvuur.
Het kamperen is deze keer wat primitiever, stapelbedden met een houten plaat en een matrasje. Doordat Netty en ik samen een tent hebben kunnen we elk twee matrasjes gebruiken. Voor het eten een presentatie over het werk op de boerderij. Ze hebben in totaal 56000 runderen, die ze met cowboys te paard, op de motor en in het vliegtuig hoeden. De stieren worden gecastreerd, waarbij de ballen op de barbeque gaan en de cowboys een feestmaal hebben.
Ons feestmaal bestond uit pies met sallade. Daarna rond het kampvuur waarbij Hidde didgeridoo leerde spelen op D's didgeridoo. Hidde wil nu ook eentje. Toen Eyso's ipod gehaald werd en aangesloten op een paar Engelse boxen zijn dad en mum maar gaan slapen.