20-08: Naar huis

Vijf minuten na middernacht Hong Kong tijd vertrekt ons vliegtuig naar huis. Omdat we met de tijd meevliegen, zijn we al om 6.15 uur op Schiphol. Prettige vlucht, weinig turbulentie. Achteraf blijkt dat de vlucht naar Hong Kong twee dagen eerder, nogal last had van de tyfoon, waardoor we zoveel turbulentie hadden. Nu zoveel mogelijk slapen in het vliegtuig om het tijdsverschil soepeler te overbruggen.
Verscherpte controle op onze vlucht. Alle paspoorten worden al bij het uitstappen van het vliegtuig gecontrolleerd. Ook de bagage duurt lang. Om tien voor acht zitten we eindelijk in de trein naar huis. Van Buitenpost nog even met de bus naar Kollum en we hebben Hong Kollum helemaal met openbaar vervoer afgelegd.

19-08: Warm en vochtig

We beginnen de dag relaxed, uitgebreid ontbijten, tassen inpakken en even internetten. Voor het weer hoeven we niet terug, 14 graden en regen is de voorspelling. Nou is het klimaat in Hong Kong ook niet geweldig, het is er warm en vochtig. Bovendien is er een heftige luchtvervuiling waardoor je nog minder lucht krijgt. Om 12 uur checken we uit. De bagage blijft onder de hoede van de bagageboys. Wij gaan naar Po Ning, waar het grootste boedhabeeld ter wereld is en een klooster. Er gaat een kabelbaan naartoe, maar die blijkt stuk te zijn, dus moeten we met een bus. Het is zondag en de big boedha blijkt ook een leuk dagtochtje te zijn voor de locals. Hele families gaan er naartoe. De boedha is inderdaad erg groot, onderweg zie het beeld al van verre. In de tempel bij het klooster wordt veel wierook verbrand. Je kunt er ook vegetarisch eten. Dat doen wij niet, wij hebben al gereserveerd in ons hotel. Terug in de stad koopt Netty nog een ipod voor 90 euro. Daarna happy hour in de ming sing bar, zonder de beloofde zangeressen. Na het diner worden we opgehaald door het busje van Yuka en naar het liegveld gebracht voor onze laatste vlucht deze vakantie.

18-08: Smog

Vanochtend het meest luxe ontbijt tot nu toe. Er was veel keus in zowel Europees als Chinees eten. Een kok maakte live voor je een omelet klaar met ingredienten naar keuze. Lekker smullen dus.
Daarna de stad in. Buiten was het verschrikkelijk benauwd, vochtig en er hing een soort mist in de lucht: smog. Dat was jammer voor het uitzicht op Hong Kong Island toen we een half uur later aan de Victoria haven stonden. We konden de moderne wolkenkrabbers van het zakencentrum nauwelijks zien. We staken over met een boot van de aloude starline, heel toepasselijk de Northern Star. Op Hong Kong Island vonden we na enig zoeken de mon ma tempel, een stap terug in de tijd. Chinezen die wierook branden in de tempel en bidden. Het staat in groot contrast met de high tech gebouwen die rond de oude tempel staan. We drinken een bakje echte koffie en besluiten een taxi terug te nemen naar het hotel. De chauffeur legt uit dat het erg druk is op de weg en dat klopt, want we komen nauwelijks vooruit. Alles staat vast. Hij heeft het maar steeds over michau waarvan wij denken dat hij tunnel bedoelt, maar het blijkt het metrostation te zijn waar hij ons afzet. En inderdaad de metro gaat veel sneller.
Maar even rusten in het hotel met de airconditioning aan. Dit weer is voor iedereen vermoeiend. Om half vijf shoppen. Er zijn hier verschillendee markten, w.o. een dames- en een herenmarkt. Als eerste gaan Hidde, Netty en ik naar de ladymarket, want die is het verste weg. We waren al wel wat drukte gewend, maar deze markt en de winkels er omheen slaan alles. Door de haarkleur ziet het er letterlijk zwart van de mensen. Netty koopt wat souveniers voor deze en gene en Hidde een hoesje voor zijn ipod. Je moet wel afdingen, maar dat is ook leuk. Hidde koopt in een winkeltje voorbij de markt nog een rugzak voor school. Daar kun je weer niet afdingen. We krijgen wel wat korting en Hidde een minizaklantarentje. Aan Nathanroad is ook een shoppingmall voor elektronica. Allemaal kleine winkeltjes met computerspullen, camera's, etc. We kopen daar voor een habbekrats een nieuwe headdset voor de pc en een blueooth usb adapter.
Dan hebben we de put er wel weer uit. Snel naar het hotel en onder de douche. 's Avonds lekker buffet in ons hotel.

17-08: Hong Kong

Weer eens vroeg op, want ons vliegtuig naar Cairns vertrekt om 5.45 uur. Prima vlucht en om half negen gaan we het centrum van Cairns al in. Het weer werkt niet helemaal mee. Het is wel warm, maar ook bewolkt en er vallen buien. We bezoeken de gallerie van Peter Lick, een beroemd fotograaf die vooral panoramafoto's maakt met bijzonder natuurlijk licht.
Cairns heeft niet echt een mooi strand, dus hebben ze een strandachtig zwembad aangelegd aan de boulevard. De jongens gaan even internetten en Netty en ik bezoeken het plaatselijke kunstmuseum. Leuk en verrassend, moderne kunst, aboriginal kunst. Voor de eigen fundraising hebben ze een leuk idee ontwikkeld. Ze sturen zo'n 100 kunstenaars twee paneeltjes toe met het verzoek ze te vullen. Van de inzendingen wordt een tentoonstelling gemaakt waarbij je op elk kunstwerk anoniem kunt bieden. De opbrengst gaat naar het museum.
Bij het museum is een italiaans terras waar we met z'n vieren een lekker broodje eten voor we naar het vliegveld gaan. Ook in een Australië hebben ze nu strengere veiligheidsmaatregelen. De flesjes water die in Darwin nog zonder problemen meegingen vanmorgen, moeten hier in de container. Ook wordt ik er ad random uitgepikt voor een test op sporen van explosieven. De man gaat met een wattenstaafje langs mijn riem en schoenen en ik wordt gefouilleerd, ik ben bomvrij.
De vlucht is erg onrustig, er is voortdurend turbulentie. We hebben wel hele goede stoelen en met een paar films zijn we zo in Hong Kong.
In Hong Kong staat Yuka met een briefje De Vries/Posthumus op ons te wachten. Super service, ze brengt ons naar het busje en we gaan de stad in. Wat een stad! Allemaal wegen en flats. Wij zitten mooi centraal in Kowloon, met allemaal winkeltjes en eettentjes. Prachig hotel, met alles erop en eraan. De jongens zijn moe en gaan slapen, Netty en ik gaan de buurt nog even verkennen. Het is er 's avonds om 11 uur nog superdruk, alles is open en de neon knippert. Dit is echt een wereldstad, waar alles continu doorgaat in een enorm tempo.

16-08: Sander!?!?

Eindelijk weer eens uitslapen, voor ons is dat half negen, de jongens slapen wat langer. Na een uitgebreid ontbijt de weblog maar eens bijwerken, we zitten per slot van rekening weer in de bewoonde wereld. Weer vier reacties en wat blijkt, Netty is weer tante geworden. Anne meldt in zijn reactie terloops dat ze een zoon hebben: Sander. Gefeliciteerd! Als we 's avonds naar nederland bellen om de trotse oma te feliciteren weet die van niks. Een half uur later horen we dat het een geintje was, er is nog niks aan de hand. Raar geintje, het levert in ieder geval een australisch cadeau op, want wij waren natuurlijk blij voor de trotse ouders en hebben een cadeautje gekocht in Darwin.
Hidde is in Australië onder de indruk geraakt van de didgeredoo, een muziekinstrument van de aboriginals. Het is een lang stuk hol hout waarop je kunt 'toeteren'. De toonsoort varieert met de lengte en dikte. Hidde heeft er al een boekje over gelezen en samen met het advies van de verkoper besluit hij een D aan te schaffen. Veel didgeredoos zijn heel kunstig beschilderd, dat maakt ze extra prijzig. Hidde koopt een onbeschilderde, het gaat hem om het instrument en niet om de decoratie. Nog een lesboek er bij en Hidde kan aan de studie. Misschien wordt de Waldsang wel de eerste bigband met didgeredoo.
's Middags lekker bij het zwembad van ons viersterren hotel. Aan het eind van de middag naar de sunsetmarket. Veel muziek, eten en toeristenhandel. Prachtige didgeredoo muziek, waarbij Hidde kan zien dat de echte artiesten ook onbeschilderde exemplaren gebruiken. Ook een optreden van de army big band. Wij vinden de waldsang beter. Netty laat haar nek nog even masseren op het strand tijdens de sunset. De zonsondergang viel tegen, want het was voor het eerst bewolkt. Jammer voor al die mensen die op bootjes langs voeren voor een sunsetcruise.
Plaatje volgt een volgende keer als we niet zo'n slome computer treffen als deze.

09-08: Kangaroo Rescue

Bij het plaatsen van zoveel dagen berichten was ik de eerste dag in Alice even vergeten, In tijdsvolgorde komt dit verhaal dus even eerder.

Een dagje 'vrij'. Lekker uitslapen tot 9 uur en ontbijten op het teras vlakbij. De ozzies zijn relaxed dus het duurt even, maar dan heb je ook wat. Alleen Netty kwam er wat sneu af met een enorme kom muesli.
Daarna de was in de wassarette en internetten. De jongens gaan even lekker spelen en ik werk de blog bij. Weer vier reacties. Het blijft leuk. Goed om te horen dat Kuifje het naar de zin heeft. Jammer dat het weer zo slecht is in Nederland. Hier blijft het goed. De komende dagen zullen we het wel warm krijgen als we naar Darwin gaan.
Naast ons hotel is een kangaroo opvangcentrum. Netty en ik gaan kijken. Het centrum wordt gerund door een stel dat zichzelf als vader en moeder van de geredde kangeroe baby's. Ze dragen ze in doeken rond en vertroetelen ze helemaal. Netty en ik mogen ook een baby vasthouden. Ze hebben er vorig jaar 64 gered, tewijl er in Australië 1,5 miljoen zijn doodgeschoten. Ze leggen ons ook uit hoe we een baby kunnen redden. Als we een dode kangeroe zien moeten we stoppen om te zien of er nog een kleintje in de buidel zit. Als dat er in zit er uit halen en in een zak, sloop of tshirt doen. Als ze nog geen haar hebben onder de kleren doen tegen de bloe buik. We zullen ons best doen.
Daarna naar de Flying Doctors. Filmpje, rondleiding en museum. Prachtig systeem, waardoor veel mensen geholpen worden. We krijgen ook een kijkje in de centrale communicatiepost, waar we high tech apparatuur verwachten. Het ziet er allemaal wat gedateerd uit. Toch blijft het een avontuurlijk romantisch beroep.
Daarna wat voorraad voor morgen inslaan en nog even lekker lezen op de ligstoelen aan de rand van het zwembad.

15-08: Jim Jim Falls

Op onze laatste expeditiedag gaan we echt gebruik maken van de fourwheel capaciteiten van onze bus. We rijden over stoffige dirtroads en een heus fourwheeldrive pad, door rivierbeddingen met en zonder water. We zouden ook naar de Twin Falls maar kunnen daar nog niet komen omdat er nog meer dan een meter water staat in de rivier waar we door moeten. Eyso en Hidde zitten voorin en hgenieten met vole teugen van onze coureut Luke. idde heeft wat filmpjes gemaakt.
De Jim Jim Falls bestta uit een waterval, die in deze droge tijd bijna niet meer werkt maar met een ontzettend stuk koud water er onder. De diehards zwemmen dat over. Verderop is een heus zandstrand waar we heerlijk kunnen zonnen en zwemmen. Hidde vangt daar met zijn blote handen drie visjes.
Naar Darwin terug gaan we over de Jim Jim Dirtroad, 125 kiometer zandweg. Onderweg bijna geen verkeer, wilde paarden en veel stof. We nemen een risico, want we hebben naar de fals al een ekke band opgelopen en dus geen reserveband meer en voor je midden in deze rimboe een nieuwe band hebt.... Het gaat gelukkig goed. In Darwin hebben we een heerlijk hotel, met grote bedden, lekkere douche en een prima maaltijd. Eyso en ik gaan nog even naar de VIC om andere reizigers gedag te zeggen. De tent staat a weer aardig op de kop. We staan binnen tien seconden met een glas bier op de tafel te dansen. Na een half uurtje vindt Eyso het ook wel best en nemen we afscheid van een stuk of 8 verschillende nationaliteiten.